September: Altweibersommer in Zwitserland

September.

Ik ben verhuisd naar een andere kamer. Vijf dagen in een rij heb ik mijn fiets opgetuigd om al mijn zooi te verplaatsen van de Tscharnegut naar mijn nieuwe stulpje in de Belpstrasse. Drie maal had ik bezoek uit Nederland. Toen Aliegriet hier was, zijn we naar de dierentuin en het Einsteinmuseum geweest. Met Lucas heb ik in de Aare gezwommen, verwoede discussies gevoerd met een Marxist, en met onweer op een bergkam gestaan toen de bliksem insloeg. Joost en ik hadden een prachtige dag in de Alpen, we hebben ons op laten sluiten in een 'Adventure Room' (hierover later meer), en samen met huisgenoten/collega's hebben we een dappere poging gedaan om het uitgaansleven van Bern te verkennen op een maandagavond. Samen met Laura heb ik een week in het huis van de Professor gewoond. Ze had te taak gekregen om op zijn hond te passen terwijl hij op een conferentie was in India. ik hield haar hierbij gezelschap en elke ochtend en avond liepen we met de hond in de nabijgelegen weilanden en bos.

De Schweizer Nationalfeiertag & Anarchie in Bern

Op 1 augustus 1291 zworen de alpenstaatjes Uri, Schwyz en Unterwalden elkaar te beschermen, en te ondersteunen in de strijd tegen buitenstaanders. Deze alliantie groeide later uit tot de stichting van de staat Zwitserland. Tegenwoordig wordt deze gebeurtenis elk jaar gevierd met de Schweizer Nationalfeiertag op 1 augustus. Op de vooravond van deze dag dronken Laura en ik een biertje bij de rock-metal bar. Ik weet Laura te vertellen dat de feestdag typisch gevierd wordt door uitgebreid te lunchen of dineren op een boerderij, maar ik ben niet op de hoogte van budgetvriendelijke opties. Daarom vragen we de barman om een paar insider tips.  Hij stuurt ons richting een pleintje waar optredens zouden moeten zijn.

De Zwitsers, de SVP & mijn verblijfsvergunning

Voordat ik naar Zwitserland vertrok kreeg ik te horen dat Zwitsers nogal op zichzelf en eigenaardig kunnen zijn.Tijdens mijn eerste dagen in Zwitserland werd dit al bevestigd door verschillende buitenlanders. Ik sprak op het Gurtenfestival met een Duitse die me hoe moeilijk het voor haar was om haar draai te vinden in Bern. "Zwitsers zijn erg gesloten. Ik woon hier nu drie jaar maar heb alleen buitenlandse vrienden" Gelukkig hadden twee Duitsers die ze had ontmoet haar de stad laten zien en haar geïntroduceerd in hun vriendengroep. Ze gaf me haar facebook "Als je zin hebt om een drankje te doen, of je hebt vragen over Bern, stuur me een berichtje!".

Room 1401, zwemmen in de Aare & Placebo

Toen ik Bern binnenfietste had ik al snel de juiste flat gevonden. Even was  ik door de war door das Mütterzentrum, dat zich op de begane grond bevind, maar toen ik het iets minder opvallende bord met 'Studentenlogierhaus' zag hangen, wist ik dat ik aan het juiste adres was.

"Is dit alles wat je bij je hebt?", vroeg de vrouw bij de balie. "Nee, buiten heb ik nog meer bagage, het zit nog op de fiets. Ik ben met de fiets gekomen". De vrouw keek me taxerend aan. "Je bent te vroeg, de landlord komt pas om twee uur." Een andere vrouw kwam naar me toe lopen. "Dus jij bent helemaal hierheen komen fietsen? Waar kom je dan vandaan?" Vroeg ze in het Duits. "Ik zal je je kamer laten zien, je hebt kamer 1401. Om twee uur kun je terugkomen, dan zal de landlord je rondleiden en het papierwerk in orde maken"

Dag 10: Het einde van een mooie reis

Biel - Bern

Afstand: 34.8 km

Fietstijd: 2:26 h

Gemiddelde snelheid: 14.3 km/h

Maximale snelheid: 47.3 km/h

Vannacht heb ik gedroomd dat mijn fiets gestolen was, tijdens deze droom realiseerde ik me heel goed dat ik droomde. Ik probeerde mijn fiets terug te dromen, maar toen het alleen maar lukte een frame met voorwiel terug tevoorschijn te halen, besloot ik maar om wakker te worden. Ik was opgelucht mijn fiets naast te zien staan toen ik de tent openritste.

Dag 9: Een zware tocht door de Jura

Dannemarie - Biel
Afstand: 81.9 km
Fietstijd: 6:30
Gemiddelde snelheid: 14.5 km/h
Maximale snelheid: 59.6 km/h

Vandaag alweer dag 9! 

Ik dacht dat een blog bijhouden tijdens de fietstocht geen probleem zou zijn. Het half jaar dat ik in Zuidoost Azië heb doorgebracht was er immers in elk guest-house wel wi-fi. Maar de meeste campings hier hebben dat niet (of slechte verbinding). Ook had ik er niet op gerekend dat ik zou wildkamperen of bij mensen thuis uitgenodigd zou worden om te blijven slapen, dit levert natuurlijk wel mooie verhalen op, maar bevorderd het bijhouden van een blog niet. Ik zal ik met terugwerkende kracht mijn verhalen en foto's van de afgelopen dagen posten. Maar laat ik beginnen met vandaag.

Dag 8: De Vogezen, Ooievaars in de Elzas & Logeren bij Mireille en Lionel

Afstand: 93.6 km

Fietstijd: 6.15h.

Gemiddelde snelheid: 15 km/h

Maximale snelheid: 54.3 km/h

Na koffie te hebben gedronken met een Belgisch echtpaar aan een picknicktafeltje in Vagney, vertrok ik via een prachtig fietspad (la route verte) richting Zwitserland. Vandaag zou zwaar worden, ik moest de Vogezen door. De Belg van het picknicktafeltje had gister de Col d'Oderen (875 m) gefietst, en dat was erg pittig. Mijn route ging over dezelfde bergpas, en al die bepakking zou het niet makkelijk maken, merkte hij op. "Hoeveel wogen mijn fiets en bagage eigenlijk?" Vroeg hij. Ik wist het niet... Samen tussen de 25 en de 30 kg? "Die wielen," zei de Belg, "dat zijn geen wielen voor een toerfiets, ze zijn niet verstevigd. Ook heb je je bagage niet goed verdeeld, al het gewicht rust op het achterste wiel. Waarom heb je geen voortassen gebruikt?"

Dag 7: Een rustige dag over een vlakke weg

Flavigny-sur-Moselle - Vagney

Afstand: 125 km

Fietstijd: 8:37h

Gemiddelde snelheid: 14.5 km/h

Maximale snelheid: 55.3 km/h

Om 06:00 vanochtend, hoorde ik de wekker van Kenny al afgaan. Hij had me gisteravond al verteld dat hij elke ochtend vroeg op stond om zo veel mogelijk kilometers te maken. Soms ging hij zelfs tot 21.00 of 22.00 door met fietsen. Ik vraag me af in hoeverre hij echt van zijn tocht naar Rome kan genieten. Een fiets met 6 versnellingen, een lek luchtbed, veel bagage, wildkamperen met een grote oranje tent. Wat hij aan het doen was, klonk mij meer in de oren als zelfkastijding.

Dag 6: Een spannend paadje langs de Moezel en wildkamperen met Kenny

Metz – Flavigny-sur-Moselle

Afstand: +/- 95 km

Fietstijd: ?

Gemiddelde snelheid: ?

Maximale snelheid: ?

Vandaag heb ik afgeweken van de route in het boekje. Er zou namelijk een fietspad naar Nancy langs de Moezel moeten gaan die er ten tijde van het schrijven van het boekje nog niet was. Maar hoe vind je een route die niet in het boekje staat? Ik had geen toegang tot internet, en de jongen bij de receptie van de camping stuurde me totaal de verkeerde kant op. Na een paar keer te hebben gevraagd in mijn beste Frans besloot ik om naar de toeristeninformatie in Metz te gaan. Jammergenoeg wisten zij niets van het fietspad af wat ik zocht, maar ze hebben me wel de juiste kant op kunnen sturen.

Dag 5: Indian corner in Walferdange & fifty shades of grey

Ettelbrück – Metz

Afstand: 131 km

Fietstijd: 7:51 h

Gemiddelde snelheid: 16,7

Maximale snelheid: 52,3

In Walferdange ging ik naast een indische man op een bankje zitten om te ontbijten. Hij sprak me aan in perfect engels met Brits accent! Hij bleek 25 jaar in Londen te hebben gewoond. Ik heb gezellig met hem gekletst over Londen, en hij wilde alles weten over mijn fietstocht. Nog geen tien minuten later zaten er nog twee geïnteresseerde Indiërs naast me op het bankje. Toen ik na een lange pauze op het punt stond om weg te gaan, werden de mobieltjes tevoorschijn gehaald om foto’s te maken. Ik moest met iedereen afzonderlijk op de foto, er moesten groepsfoto’s worden gemaakt, en ik moest poseren voor mijn fiets. Emailadressen werden op een papiertje geschreven want ze wilden natuurlijk ook de foto’s hebben die ik van hun had gemaakt.

Dag 4: Een gezellige avond in Luxemburg

Bastogne - Ettelbrück

Afstand: 68.3km

Fietstijd: 3:51h

Gemiddelde snelheid: 17.7 km/h

Maximale snelheid: 58.1 km/h

Wat heerlijk! Na heel wat gehannes met mijn stuurtas (die steeds omlaag zakt) en de weg vinden, zit ik op een camping met goed werkend internet, een schoon toiletgebouw, prachtig uitzicht en heel veel Nederlanders. Waaronder twee gezellige jongens uit Venlo die met een motor+zijspan op weg zijn. Na samen een paar biertjes gedronken te hebben ben ik naar mijn tent gegaan. Ik vertrok vanmiddag pas uit Bastogne en heb niet de kilometers gemaakt die ik wilde maken, maar ga er morgenochtend weer tegen aan! 

Dag 3: Een warme dag in de Ardennen

Huy - Bastogne

Afstand: 114 km

Gemiddelde snelheid: 14.0 km/h

Maximale snelheid: 52.1 km/h

Tijd: 8:09h

Wauw! Wat is het hier prachtig in de Ardennen. Ik heb gister veel geklommen en een lange dag gemaakt; ik kwam pas rond 20.30 aan op mijn camping in Bastogne. Maar ben wel meteen het heftigste deel van de Ardennen door. Het was best fijn om s'avonds nog een stukje door te fietsen want het was s'middags erg warm, als ik mijn fietscomputertje mag geloven zelfs 39 graden! 

Dag 2: Samen fietsen

Diest - Huy

Afstand: 94.4 km

Gemiddelde snelheid: 16.1 km/h

Maximale snelheid: 40.8 km/h

Tijd: 5:50h

Vandaag heb ik samen gefietst met Evert uit Amsterdam, mensen die ons hebben zien fietsen moeten hebben gedacht dat we vader en dochter waren. Evert was op weg naar Noord Italië met ongeveer twee keer zoveel bagage als ik: achtertassen, voortassen, een rol op zijn bagagedrager en een rugzakje. Hierdoor gingen we iets langzamer dan ik gewoonlijk zou fietsen. Maar dit was niet erg, want ik vond het wel gezellig zo met z’n tweeën. Het was ook fijn dat hij een GPS computertje bij zich had. Dat heeft ons toch heel wat gezoek gescheeld. Wel liet het computertje Evert de laatste 25 km clueless achter door ermee op te houden. Om half 5 waren we in Huy, na samen op een terrasje wat gedronken te hebben is Evert is verder gefietst, maar ik vond het wel prima zo dus heb een camping in de buurt opgezocht.

Dag 1: Over het Bels lijntje

Tilburg – Diest.

Afstand: 111.4 km

Gemiddelde snelheid: 18.7 km/h

Maximale snelheid: 35.7 km/h

Tijd: 5:57h

De afgelopen dagen ben ik nog druk in de weer geweest om de laatste voorbereidingen te treffen voor mijn tocht naar Bern in Zwitserland. Samen met mijn vader heb ik mijn voor en achterlicht gerepareerd en een klein slagje uit mijn achterwiel gehaald. Voor het licht gingen we systematisch te werk met een spanningsmeter en toevallig had mijn vader nog bedrading speciaal voor fietslampen liggen in de garage. Die hebben we toen gebruikt om de verbinding te leggen tussen de dynamo en de fietslampen. 

Klaar voor vertrek

Na een weekendje mosselen eten en strandwandelen in Zeeland met vrienden ben ik er klaar voor. Mijn tassen zijn ingepakt, ik heb mijn fietskleren aan, en er zitten Dextro, muslirepen en een banaan in mijn stuurtasje. Ik heb vannacht bij mijn oom gelogeerd in Tilburg en zal dadelijk vertrekken richting Diest; een eerste etappe van ongeveer 100 km. 

Handige jongens en ingesleten kettingen

Het gaat de goede kant op met het opknappen van de fiets. Dat moet ook wel, want maandag vertrek ik al.

Afgelopen dinsdag heb ik, met hulp van Laurens van What the Fiets en een aardige Schotse student, de remkabels vervangen en een nieuwe ketting op mijn fiets gezet. Ik hoopte dat de nieuwe ketting de oplossing zou zijn voor de problemen die ik had: af en toe een goed hoor- en voelbare tik omdat de ketting doorschiet. Echter, toen ik na het klussen wegfietste, werd het tikken alleen maar erger. Het werd zelfs onmogelijk om normaal te fietsen op sommige versnellingen. Had ik dan toch iets verkeerd gedaan?

Zelf doen...

"Nee! Zelf doen!"

Dat was, als ik mijn moeder mag geloven, een van mijn favoriete uitspraken toen ik een peuter was. En ik heb het niet van een vreemde. Want andersom heb ik ook vaak gehoord: "Nee, dat kunnen we thuis ook zelf doen", wanneer ik bijvoorbeeld een nieuwe spijkerbroek met gaten erin, of oorbellen met schelpjes eraan wilde hebben.

Voorbereiden, afronden en dure fietstassen

Er werd mij een paar keer gevraagd of ik een blog ga bijhouden over mijn fietstocht naar Bern. Nou, hier is hij dan! Via deze blog ga ik jullie op de hoogte houden van de avonturen die ik beleef tijdens mijn fietstocht naar Bern. En wie weet, zal ik daarna wel blijven schrijven over mijn belevenissen in Bern. Ik blijf daar namelijk een half jaar wonen voor mijn stage; ik ga onderzoek doen aan het Zentrum für experimentelle Neurologie van het Inselspital (wat Universiteitsziekenhuis betekent in het Zwitsers).